Als je minder goed kan zien, of helemaal niets, heb je veel lef en doorzettingsvermogen nodig om zelfstandig de straat op te gaan. Je komt echt van alles tegen. Dingen waar een ziende heel makkelijk aan voorbij gaat, maar wat voor ons een gevaar vormt. Probeer eens met je ogen dicht naar het einde van je straat te lopen. Veel moeilijker dan je denkt en het kost ook heel veel energie.
Jij kan mij helpen. Hoe?
Bijvoorbeeld door je fiets in het fietsenrek te zetten en niet tegen een muurtje of vlak bij een ingang. Ook overhangende takken uit je tuin zie ik niet, dus wat vaker snoeien helpt.
Als je mij met een witte stok en rode strepen erop ziet oversteken, gun mij dan wat meer tijd en ruimte om veilig de overkant te bereiken. En fietsers: realiseer je, dat ik je niet zie en je vaak ook niet hoor. Tenzij je een rammelfiets hebt.
Weet jij eigenlijk waar die stoeptegels met noppen en ribbels voor zijn? Die helpen mij de weg te vinden en te waarschuwen voor een opletpunt. Je vindt ze bij een oversteekpunt, bovenaan een trap, of op stations. En sóms bots ik tegen je op. Sorry! Niet gezien…
– Karen, 35 jaar
VN-verdrag in de Praktijk Almere 