Vandaag ga ik shoppen met mijn moeder. Ik mag nieuwe kleren uitzoeken voor mijn verjaardag.
We hebben een rustige ochtend uitgezocht en ik heb al een broek en een shirt gekocht. Nu mag ik ook nog nieuwe schoenen uitzoeken. Het is ondertussen best wel druk geworden in de stad en in de winkels.
We gaan de schoenenwinkel binnen en ik ga op zoek. Door de drukte loopt er iemand tegen mij aan en vind ik het moeilijk om mijn weg te vinden. En dan voel ik het gebeuren. Ik verstar en voel mijn hoofd vollopen en mijn hersenen gaan in overload.
Op dat moment lijken de lampen zonnen te worden, de muziek op vol volume te staan, hoor ik iemand kauwgum kauwen, is een telefoon een schijnwerper en ruik ik de geuren van wel 10 deodoranten door elkaar. Mijn overprikkeling slaat toe, ik voel de boosheid opkomen, de irritatie, frustratie en machteloosheid. De tranen komen in mijn ogen en ik begin te stampvoeten. Mijn moeder ziet het allemaal gebeuren en pakt mij voorzichtig bij mijn arm. Ze brengt mij naar buiten en zegt: ʺOnline verder shoppen?ʺ
Ik knik en vraag mijzelf af waarom ik zo anders ben dan mijn vriendinnen.
– Aishja, 15 jaar
VN-verdrag in de Praktijk Almere 