Elke dag worden plannen ontwikkeld, beslissingen genomen en ideeën uitgewerkt door enthousiaste mensen. Ze proberen daarin iedereen mee te nemen en een plekje te geven. Zo deed ik dat ook altijd, er waren immers overal protocollen en richtlijnen voor.
Toen ik voor een lange periode in een rolstoel belandde, begon ik daar toch anders over te denken. Ik kon met mijn rolstoel het gebouw waarin ik werk niet in. Mijn werkplek was niet groot genoeg om te draaien met mijn rolstoel. Dus kon ik niet doen wat ik wilde en op een goede manier mijn werk doen. Ik vroeg mij af hoe dat nu mogelijk was, we hadden ons toch aan alle regels gehouden? Ik heb toen het hele gebouw uitgeprobeerd en besefte dat richtlijnen en protocollen niet altijd werken in de praktijk.
Als ik nu samen met mijn team plannen ontwikkel of beslissingen neem, begin ik met het uitnodigen van ervaringsdeskundigen. Ik laat ze samen met mijn team de plannen onder de loep nemen en ze aanpassen naar wat nodig is. Zij zorgen er ook voor dat de plannen in duidelijke, heldere taal worden beschreven en verteld. Ik ben dankbaar dat ik mijn rolstoelervaring kan omzetten naar een inclusievere wereld.
– Puck, 28 jaar
VN-verdrag in de Praktijk Almere 